गुरुवार, १२ नोव्हेंबर, २००९

प्रयत्न

"तू अशी हार मानून नाही चालणार"
"मला माहिती आहे"
"मग? "
"अग पण प्रयत्न केले नाहीत का मी? "
" मी कुठे म्हणतेय की तू प्रयत्न नाही केलेस. "
"मग मला यश का नाही मिळत? "
"मिळेल रे. तू असा निराश का होतोस? "
"मी इतके प्रयत्न केलेत, अजूनही मला यश मिळालं नाही.... थकलोय मी प्रयत्न करून करून"
"इतक्या लौकर ? "
"तू लौकर म्हणतेस? गेले वर्षभर मी हेच करत होतो ना ? कधीच मी कोणतीही गोष्ट करायला नाही म्हटले नाही. रात्रीचा दिवस केला, अजून काय अपेक्षा आहे तुझी? "
"हं.... मला ठाऊक आहे ते सर्व. "
"तरी तू म्हणतेस इतक्या लौकर? "
"हो... खरंय ते. "
"मला नाही समजलं"
"समज ही एक गोष्ट करण्याच्या १०० पद्धती आहेत. "
"हं... त्यातल्या ९० मी वापरल्या असं म्हणायला हरकत नाही. "
"मग, काय शिकलास त्यावरून? "
"शिकायचं काय. हेच की इतके प्रयत्न करूनही मला अपयशच येतंय. "
"तुला दुसरी बाजू नाही दिसतं? "
"दुसरी बाजू? कोणती? "
"याचा अर्थ आता फक्त १० पद्धती उरल्या ज्याप्रकारे आपण ही गोष्ट साध्य करू शकू. "
"पण........... "
 "आता उरलेल्या १० प्रकारे ही गोष्ट करून बघायची की अपयश हेच फळ असं समजून सगळं विसरून जायचं हा निर्णय तुझा आहे. "
"पण कशावरून १० च प्रयत्नांत साध्य होईल? "
"कदाचित नाही होणार"
"मग"
"पण जितके प्रयत्न तू आतापर्यंत केलेस त्यापेक्षा कमीच करावे लागतील, हे तर मान्य करतोस की नाही? "
"पटतंय तुझं म्हणणं"
"मग आता काय करणार ? "
"पुन्हा नव्याने सुरुवात......... "
"good! that's the spirit! "
"पण कागं, मी इतका निराश झालो असतांना तुला मी यशाच्या अगदी जवळ आहो, असं कसं वाटलं ?
"खरं सांगू? "
"हं"
"जेंव्हा एखादा खूप प्रयत्न करतो, पण यश मिळत नाही आणि ज्यावेळी तो निराश हो़उन प्रयत्न सोडून द्यायचा विचार करतो, त्यावेळी तो यशाच्या सर्वात जवळ असतो. त्यावेळी गरज असते आणखी थोड्या प्रयत्नांची... बस्स..... "
"मान गये यार.... तुझ्यासारखी मैत्रीण आहे, म्हणून.... नाहीतर......... "
"प्रत्येकवेळी मी नसेन......... "
"पण तुझे शब्द माझ्या सोबत राहतील.... नेहमीच.... तुझ्या मैत्रीसारखे........ "

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत: